1. มนัสการมาตาปิติคุณ
ข้าขอนพชนกคุณ ชนนีเป็นเค้ามูล
ผู้กอบนุกูลพูน ผดุงจวบเจริญวัย
ฟูมฟักทนุถนอม บ บำราศนิราไกล
แสนอยากเท่าไรๆ บ คิดอยากรำบากกาย
ตรากทนระคนทุกข์ ถนอมเลี้ยง ฤ รู้วาย
ปกป้องซึ่งอันตราย จนได้รอดเป็นกายา
เปรียบหนักชนกคุณ ชนนีคือภูผา
ใหญ่พื้นพสุนธรา ก็ บ เทียบ บ เทียมทัน
เหลือที่จะแทนทด จะสนองคุณานันต์
แท้บูชไนยอัน อุดมเลิศประเสริฐคุณ
2. นมัสการอาจาริยคุณ
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น